аддзе́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аддзе́л аддзе́лы
Р. аддзе́ла аддзе́лаў
Д. аддзе́лу аддзе́лам
В. аддзе́л аддзе́лы
Т. аддзе́лам аддзе́ламі
М. аддзе́ле аддзе́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аддзе́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Падраздзяленне ў структуры якой-н. установы, прадпрыемства або ўстанова, якая ўваходзіць у склад якой-н. арганізацыі.

А. кадраў.

Галантарэйны а. магазіна.

2. Састаўная частка чаго-н., дзе знаходзяцца аднародныя прадметы; тэматычна аб’яднаная частка кнігі, газеты.

А. беларускага жывапісу.

А. хронікі ў газеце.

3. Адна з частак, на якія падзяляецца што-н. цэлае на аснове пэўных прыкмет.

Аддзелы галаўнога мозга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аддзе́л м., в разн. знач. отде́л;

а. гісто́рыі — отде́л исто́рии;

тэхні́чны а. — техни́ческий отде́л;

а. сацыя́льнага забеспячэ́ння — отде́л социа́льного обеспе́чения;

бібліяграфі́чны а. — библиографи́ческий отде́л;

кні́га падзяля́ецца на тры ~лы — кни́га де́лится на́ три отде́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аддзе́л, ‑а, м.

1. Падраздзяленне ў структуры якой‑н. установы або прадпрыемства. Аддзел кадраў. Планавы аддзел. Раённы аддзел народнай асветы.

2. Адна з частак, на якія падзяляецца што‑н. цэлае на аснове пэўных прыкмет. Аддзелы галаўнога мозгу.

3. Састаўная частка чаго‑н. (магазіна, музей, выстаўкі), дзе знаходзяцца аднародныя прадметы. Аддзел беларускага жывапісу. Галантарэйны аддзел.

4. Раздзел у навуцы, прысвечаны пэўнаму колу пытанняў. Генетыка — аддзел біялагічнай навукі. // Раздзел у газеце або часопісе, у якім змяшчаюцца артыкулы, аб’яднаныя тэматычна. Літаратурна-крытычны аддзел газеты.

5. Уст. Выдзелены бацькам сыну надзел зямлі. Мікодым, як большы сын, па спрадвечнай завядзёнцы пайшоў на аддзел і паставіў сабе хату не поруч з бацькавай, а ў другім, канцы водруба. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пія́р-аддзе́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пія́р-аддзе́л пія́р-аддзе́лы
Р. пія́р-аддзе́ла пія́р-аддзе́лаў
Д. пія́р-аддзе́лу пія́р-аддзе́лам
В. пія́р-аддзе́л пія́р-аддзе́лы
Т. пія́р-аддзе́лам пія́р-аддзе́ламі
М. пія́р-аддзе́ле пія́р-аддзе́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прэс-аддзе́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прэс-аддзе́л прэс-аддзе́лы
Р. прэс-аддзе́ла прэс-аддзе́лаў
Д. прэс-аддзе́лу прэс-аддзе́лам
В. прэс-аддзе́л прэс-аддзе́лы
Т. прэс-аддзе́лам прэс-аддзе́ламі
М. прэс-аддзе́ле прэс-аддзе́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мо́зг

‘цэнтральны аддзел нервовай сістэмы; орган мыслення ў чалавека’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́зг мазгі́
Р. мо́зга мазго́ў
Д. мо́згу мазга́м
В. мо́зг мазгі́
Т. мо́згам мазга́мі
М. мо́згу мазга́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэгістрату́ра, -ы, ж.

Аддзел ва ўстанове, які займаецца рэгістрацыяй каго-, чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прэс-слу́жба, -ы, ж.

Аддзел збору і апрацоўкі інфармацыі па матэрыялах друку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

планіме́трыя, -і, ж.

Аддзел геаметрыі, які вывучае фігуры на плоскасці.

|| прым. планіметры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)