абго́цаць

‘аббегчы, абскакаць, абысці што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абго́цаю абго́цаем
2-я ас. абго́цаеш абго́цаеце
3-я ас. абго́цае абго́цаюць
Прошлы час
м. абго́цаў абго́цалі
ж. абго́цала
н. абго́цала
Загадны лад
2-я ас. абго́цай абго́цайце
Дзеепрыслоўе
прош. час абго́цаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аб..., прыстаўка (гл. а...¹).

Ужыв. замест «А...¹»:

а) перад галоснымі: абысці, абыграць, абумовіць, абярнуцца;

б) у некаторых выпадках перад зычнымі: абдумаць, абмяняць, абжаць;

2) нароўні з прыстаўкай «А...¹» перад зычнай: абгарадзіць, абкарыць, абкантаваць (агарадзіць, акарыць, акантаваць);

3) для ўтварэння дзеяслова са знач. прычыніць страту каму-н.: абважыць, абмераць, абхітрыць;

4) для ўтварэння дзеяслова са знач. не ўлічыць, абысці каго-, што-н. пры размеркаванні чаго-н.: абдзяліць, абмінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абско́чыць

‘аб'ехаць, абысці што-небудзь; перамагчы, апярэдзіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абско́чу абско́чым
2-я ас. абско́чыш абско́чыце
3-я ас. абско́чыць абско́чаць
Прошлы час
м. абско́чыў абско́чылі
ж. абско́чыла
н. абско́чыла
Загадны лад
2-я ас. абско́ч абско́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час абско́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Абго́цаць ’аббегчы, абскакаць, абысці’ (Нас., Бяльк.) да гукапераймальнага гоц‑гоц.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́шлындаць

‘абысці што-небудзь (мясціны); правесці ў бадзянні пэўны час’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шлындаю вы́шлындаем
2-я ас. вы́шлындаеш вы́шлындаеце
3-я ас. вы́шлындае вы́шлындаюць
Прошлы час
м. вы́шлындаў вы́шлындалі
ж. вы́шлындала
н. вы́шлындала
Загадны лад
2-я ас. вы́шлындай вы́шлындайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шлындаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дрыблінгава́ць

‘весці мяч як мага бліжэй да ступні нагі, каб абысці саперніка’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дрыблінгу́ю дрыблінгу́ем
2-я ас. дрыблінгу́еш дрыблінгу́еце
3-я ас. дрыблінгу́е дрыблінгу́юць
Прошлы час
м. дрыблінгава́ў дрыблінгава́лі
ж. дрыблінгава́ла
н. дрыблінгава́ла
Загадны лад
2-я ас. дрыблінгу́й дрыблінгу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дрыблінгу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пералга́ць

‘перадаць што-небудзь з памылкамі і скажэннямі; абысці каго-небудзь у хлусні (пералгаць каго-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пералгу́ пералжо́м
2-я ас. пералжэ́ш пералжаце́
3-я ас. пералжэ́ пералгу́ць
Прошлы час
м. пералга́ў пералга́лі
ж. пералга́ла
н. пералга́ла
Загадны лад
2-я ас. пералжы́ пералжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пералга́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абкруці́цца, -ручу́ся, -ру́цішся, -ру́ціцца; зак.

1. Укруціць сябе ў што-н., загарнуцца.

А. коўдрай.

2. Абвіцца вакол чаго-н.

Лейцы абкруціліся вакол аглоблі.

3. Абысці, аб’ехаць, абляцець вакол чаго-н.

|| незак. абкру́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звандрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм. Аб’ехаць, абысці якую‑н. мясцовасць. — Я ўвесь свет звандравала, сваю галоўку стурбавала, усё вас шукала... Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвандрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Абысці, аб’ездзіць, падарожнічаючы, нейкую тэрыторыю, пабываць у многіх мясцінах. [Кліменці:] Я па слядах Францішка Скарыны абвандраваў дзяржавы ўсёй Еўропы. Клімковіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)