Verbum

абысці́

1. (вакол чаго-н) um etw. (A) herúmgehen* vi (s); umgéhen* vt;

2. вайск umgéhen* vt;

3. (наведаць розныя месцы) éinen Rúndgang [eine Rúnde] máchen; (der Réihe nach) besúchen [áufsuchen], nacheinánder áufsuchen [besúchen] vt;

4. (пазбегнуць) umgéhen* vt, verméiden* vt; áusweichen* vi (s) (што-н D);

абысці́ ця́жкасці Schwíerigkeiten verméiden* [umgéhen*]; Schwíerigkeiten (D) aus dem Weg gehen*;

5. (ашукаць) hintergéhen* vt, hínters Licht führen;

6. (перамагчы, выперадзіць) überhólen vt; zuvórkommen* vi (s) (каго-н D)

выхадзі́ць ΙΙ разм (абысці многія мясціны) durchwándern vt, durchstréifen vt

умо́ўчваць разм verschwéigen* vt, für sich behálten*; sich über etw (A) áusschweigen*; stíllschweigend übergéhen* (абысці маўчаннем)

абыхо́дзіць

1. гл абысці;

2. разм (хваляваць) áufregen vt, in Áufregung vérsetzen;

гэ́та мяне́ не абыхо́дзіць das lässt mich kalt

маўча́нне н Schwéigen n -s, Stíllschweigen n-s;

абысці́ маўча́ннем што-н etw. stíllschweigend [mit Schwéigen] übergéhen*;

пару́шыць маўча́нне das Schwéigen bréchen*;

◊ маўча́нне – знак зго́ды ́≅ wer schweigt, stimmt zu