абско́чыць

‘аб'ехаць, абысці што-небудзь; перамагчы, апярэдзіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абско́чу абско́чым
2-я ас. абско́чыш абско́чыце
3-я ас. абско́чыць абско́чаць
Прошлы час
м. абско́чыў абско́чылі
ж. абско́чыла
н. абско́чыла
Загадны лад
2-я ас. абско́ч абско́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час абско́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)