расшахірава́ць

‘абшукаць, прашукаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расшахіру́ю расшахіру́ем
2-я ас. расшахіру́еш расшахіру́еце
3-я ас. расшахіру́е расшахіру́юць
Прошлы час
м. расшахірава́ў расшахірава́лі
ж. расшахірава́ла
н. расшахірава́ла
Загадны лад
2-я ас. расшахіру́й расшахіру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расшахірава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расшахі́рыць

‘абшукаць, прашукаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расшахі́ру расшахі́рым
2-я ас. расшахі́рыш расшахі́рыце
3-я ас. расшахі́рыць расшахі́раць
Прошлы час
м. расшахі́рыў расшахі́рылі
ж. расшахі́рыла
н. расшахі́рыла
Загадны лад
2-я ас. расшахі́р расшахі́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час расшахі́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Абшны́парыць ’абмацаць, абшукаць’ (Нас., Касп.). Гл. шныпар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пераша́рыць

‘абмацаць, абшукаць усіх, многіх, усё, многае’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераша́ру пераша́рым
2-я ас. пераша́рыш пераша́рыце
3-я ас. пераша́рыць пераша́раць
Прошлы час
м. пераша́рыў пераша́рылі
ж. пераша́рыла
н. пераша́рыла
Загадны лад
2-я ас. пераша́р пераша́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час пераша́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абшна́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Разм. Пільна, уважліва абшукаць. [Тварыцкі] абшнарыў усе кусты і норы пад каменнямі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переша́рить сов., прост.

1. (обыскать) перашука́ць, абшука́ць;

2. (руками) перама́цаць, абма́цаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Перашурмава́ць ’перашукаць, усё перагледзець, ўсюды абшукаць’ (гродз., Скарбы). Да пера- і нармаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абла́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Абшукаць, абмацаць. Аблапаўшы рукамі ўсе кішэні і не знайшоўшы нічога, Васіль выцягнуў са штаноў папружку. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вабыска́ць ’абшукаць’ (КТС). Ад назоўніка вобыск, запазычанага з рускай мовы. Словаўтваральнай сувяззю з вобыск тлумачыцца і захаванне прыстаўнога в.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Перашны́харыць (піряшныхыріць) ’абшукаць хутка і старанна’ (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і шныпарыць* якое, відаць, у выніку кантамінацыі лексем нюхаць і um тарыць/ шныпарыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)