аплы́сці сов., в разн. знач. оплы́ть;
све́чка аплыла́ — свеча́ оплыла́;
твар аплы́ў — лицо́ оплы́ло;
бе́раг аплы́ў — бе́рег оплы́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збаразні́ць сов., в разн. знач. изборозди́ть;
яры́ ~ні́лі по́ле — овра́ги изборозди́ли по́ле;
маршчы́ны ~ні́лі твар — морщи́ны изборозди́ли лицо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спы́рснуць сов. (окропить, смочить брызгами) взбры́знуть, сбры́знуть; (мелкими брызгами) вспры́снуть, спры́снуть;
с. твар адэкало́нам — вспры́снуть (спры́снуть) лицо́ одеколо́ном
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Аблі́чча ’аблічча, твар, воблік’ да прасл. ob‑lik‑ije, гл. лік. Бел. аблічча, укр. обличча маюць генетычна тоесныя адпаведнікі ў серб.-харв. о̀блічје ’знешні від’, славен. obličje ’аблічча’, што сведчыць аб праславянскім характары слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жва́вы, -ая, -ае.
1. Поўны жыццёвых сіл; бадзёры, рухавы.
Жвавае дзіця.
Ж. работнік.
2. Ажыўлены, выразны, жыццярадасны (пра вочы, твар).
Ж. погляд.
Жвавыя вочы.
3. Бойкі, ажыўлены (пра гутарку).
Жвавая гамонка.
4. Хуткі па тэмпе, шпаркі.
Жвавыя рухі.
Жвавыя коні.
|| наз. жва́васць, -і, ж.
Небывалая ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крыві́ць, крыўлю́, кры́віш, кры́віць; кры́ўлены; незак., што.
1. Рабіць крывым, перакошаным, выгнутым.
К. абцасы.
2. Перакошваць у грымасе (пра твар, губы, рот і пад.)
К. губы.
◊
Крывіць душой — гаварыць няшчыра, не так, як падказвае сумленне.
|| зак. пакрыві́ць, -крыўлю́, -кры́віш, -кры́віць; -кры́ўлены і скрыві́ць, скрыўлю́, скры́віш, скры́віць; скры́ўлены.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сказі́цца, ‑зіцца; зак.
1. Змяніцца, перайначыцца. У галоўным герою апавядання, у Петражыцкім, гэта адчуванне сувязі, непадзельнасці майго і агульнага сказілася, адступіла перад такімі рысамі характару, як свавольства, празмернасць уласнага інтарэсу. Бярозкін.
2. Вельмі моцна змяніцца, страціць звычайны, натуральны выгляд (пра твар, знешні выгляд). Твар сказіўся ад злосці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неўрастэні́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да неўрастэніі. Неўрастэнічныя сімптомы. // Такі, як у неўрастэніка, уласцівы неўрастэніку. Неўрастэнічны твар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непаго́лены, ‑ая, ‑ае.
Які даўно не галіўся. Непаголены, рыжабароды твар .. [Язэпа] з прыпухлымі ад недасыпання вачыма выглядаў няветліва. Сіняўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прахало́дны, ‑ая, ‑ае.
Умерана халодны, асвяжальны. І вецер б’е ў твар — прахалодны, чысты і духмяны, як віно. Гамолка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)