нашчэ́ліць
‘накалоць чаго-небудзь, зрабіць шчыліну ў чым-небудзь (нашчэліць дошак); выглядзець каго-небудзь (нашчэліць нявесту); накіраваць позірк на што-небудзь (нашчэліць вочы)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нашчэ́лю |
нашчэ́лім |
| 2-я ас. |
нашчэ́ліш |
нашчэ́ліце |
| 3-я ас. |
нашчэ́ліць |
нашчэ́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
нашчэ́ліў |
нашчэ́лілі |
| ж. |
нашчэ́ліла |
| н. |
нашчэ́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нашчэ́ль |
нашчэ́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нашчэ́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нашчэ́льваць
‘наколваць чаго-небудзь, рабіць шчыліны ў чым-небудзь (нашчэльваць дошак); выглядваць каго-небудзь (нашчэльваць нявесту); накіроўваць позірк на што-небудзь (нашчэльваць вочы)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нашчэ́льваю |
нашчэ́льваем |
| 2-я ас. |
нашчэ́льваеш |
нашчэ́льваеце |
| 3-я ас. |
нашчэ́львае |
нашчэ́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
нашчэ́льваў |
нашчэ́львалі |
| ж. |
нашчэ́львала |
| н. |
нашчэ́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нашчэ́львай |
нашчэ́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нашчэ́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасо́ўгаць
‘паперасоўваць што-небудзь з месца на месца (пасоўгаць мэблю); парухаць, пасоваць чым-небудзь у розных кірунках (пасоўгаць граблямі); патыкаць у што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пасо́ўгаю |
пасо́ўгаем |
| 2-я ас. |
пасо́ўгаеш |
пасо́ўгаеце |
| 3-я ас. |
пасо́ўгае |
пасо́ўгаюць |
| Прошлы час |
| м. |
пасо́ўгаў |
пасо́ўгалі |
| ж. |
пасо́ўгала |
| н. |
пасо́ўгала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пасо́ўгай |
пасо́ўгайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пасо́ўгаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шы́хнуць
‘прашаптаць, сказаць паўшэптам што-небудзь і без прамога дапаўнення; абурыцца; адсекчы, падрапаць што-небудзь, ударыць каго-небудзь і без прамога дапаўнення (па чым-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шы́хну |
шы́хнем |
| 2-я ас. |
шы́хнеш |
шы́хнеце |
| 3-я ас. |
шы́хне |
шы́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
шы́хнуў |
шы́хнулі |
| ж. |
шы́хнула |
| н. |
шы́хнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шы́хні |
шы́хніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
шы́хнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
знаменова́ть несов. азнача́ць (што), све́дчыць (аб чым, пра што);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проболта́тьсяII сов. (проговориться) разг. прагавары́цца (аб чым), прабалбата́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
со́лоно нареч. со́лана;
◊
не со́лоно хлеба́вши ні з чым;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спря́таться
1. схава́цца;
2. перен. затаі́цца, прыкры́цца (чым), схава́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мусо́лить несов., разг.
1. (смачивать слюной) слі́ніць;
2. (пачкать) цухмо́ліць, мусо́ліць, шмальцава́ць;
3. (что — возиться с чем-л.) перен. важда́цца (з чым); валту́зіцца (з чым); (тянуть) цягну́ць (з чым); (канителить) валаво́дзіць (з чым); (жевать) жава́ць (што);
мусо́лить (какой-л.) вопро́с жава́ць (якое-небудзь) пыта́нне;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.
1. Праводзіць час у забавах.
З. дзіцячымі гульнямі.
2. кім-чым і з чым. Абыходзіцца з кім-, чым-н. як з цацкай, забаўкай.
З. з веерам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)