пасо́ўгаць

‘паперасоўваць што-небудзь з месца на месца (пасоўгаць мэблю); парухаць, пасоваць чым-небудзь у розных кірунках (пасоўгаць граблямі); патыкаць у што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасо́ўгаю пасо́ўгаем
2-я ас. пасо́ўгаеш пасо́ўгаеце
3-я ас. пасо́ўгае пасо́ўгаюць
Прошлы час
м. пасо́ўгаў пасо́ўгалі
ж. пасо́ўгала
н. пасо́ўгала
Загадны лад
2-я ас. пасо́ўгай пасо́ўгайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасо́ўгаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)