та́нкерны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да танкера; з’яўляецца танкерам. Танкернае судна. // Які складаецца з танкераў. Танкерны флот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фелю́га, ‑і, ДМ ‑люзе, ж.

Невялікае паруснае бяспалубнае прамысловае судна на Міжземным, Чорным, Азоўскім і Каспійскім морах.

[Іт. feluca ад араб. фулука — лодка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпіга́т, ‑а, М ‑гаце, м.

Спец. Адтуліна ў фальшборце або на палубе судна для выдалення за борт вады.

[Гал. spiegat або spuigat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тру́пка ‘лодка, выдзеўбаная з калоды’ (беш., Нар. сл.), тру́бка, тру́бачка ‘выдзеўбаная з асіны лодка’ (мёрск., Жыв. НС). Прымаючы пад увагу архаічны спосаб вырабу лодкі і захаванне ў іншых славянскіх мовах значэння ‘судна, корпус судна’ ў словах, што ўзыходзяць да прасл. *trupъ, можна лічыць назву вынікам не фанетычнага запісу, а ўтварэння ад труп ‘калода, бервяно’, а іншую форму — вынікам народнаэтымалагічнага збліжэння з труба (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ка́тар², -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Невялікае вяслярнае або самаходнае судна для транспартных, спартыўных і прамысловых мэт.

К. на падводных крылах.

2. Малы ваенны карабель спецыяльнага або дапаможнага прызначэння.

Тарпедны к.

|| прым. ка́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дазо́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Абход для агляду.

Крэйсер накіраваўся ў д.

2. Невялікі атрад, які пасылаецца для аховы і разведкі.

Д. знаёміўся з мясцовасцю.

|| прым. дазо́рны, -ая, -ае.

Дазорнае судна.

Змяніць дазорнага (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гідраграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гідраграфіі, звязаны з ёй. Гідраграфічная экспедыцыя. Гідраграфічныя работы. Гідраграфічная карта. Гідраграфічнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глі́сер, ‑а, м.

Быстраходнае пласкадоннае маторнае судна, якое пры вялікай скорасці слізгаціць па воднай паверхні і дае малую асадку.

[Ад фр. glisser — слізгацець.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́хтэр, ‑а, м.

Невялікае грузавое, часцей несамаходнае судна, прызначанае для пагрузкі і разгрузкі вялікіх суднаў ці для мясцовых перавозак.

[Гал. lichter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́стры, ‑аў; адз. няма.

Спец. Пляцоўкі, звычайна крацістыя, якія робяцца над палубай судна для шлюпак, катэраў, баркасаў і пад.

[Гал. rooster — рашотка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)