ара́нжавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае чырвона-жоўтую (адну з сямі асноўных колераў спектра) афарбоўку; 
[Ад фр. orange — апельсін.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ара́нжавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае чырвона-жоўтую (адну з сямі асноўных колераў спектра) афарбоўку; 
[Ад фр. orange — апельсін.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ашкляне́лы, ‑ае.
Які стаў 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здараві́ла, ‑ы, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лірахво́сты, ‑ая, ‑ае.
Які мае хвост, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маланкападо́бны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міньён 1, ‑у, 
[Фр. mignonne, ад mignon — вельмі маленькі.]
міньён 2, ‑а, 
Бальны танец, 
[Ад фр. mignonne — любая, мілая.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бом, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валасе́нь, ‑сня, 
1. Паразітычны вадзяны чарвяк, 
2. Хвароба скуры ног у чалавека і жывёлы ў выглядзе язваў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ваўня́нка, ‑і, 
Пласціністы грыб сямейства сыраежкавых з пушыстым падагнутым краем шапкі, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́ерны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае дачыненне да веера.
2. У выглядзе веера, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)