Verbum

затра́та, -ы, ДМ -ра́це, мн. -ы, -ра́т, ж.

1. гл. затраціць.

2. звычайна мн. Тое, што затрачана, выдаткавана.

Непрадукцыйныя затраты.

піро́жнае, -ага, мн. -ыя, -ых, н.

Кандытарскі выраб невялікага памеру з салодкага здобнага цеста, звычайна з крэмам, салодкай начынкай.

Бісквітнае п.

ацвярдзе́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; зак.

Стаць цвёрдым.

Глеба ацвярдзела.

|| незак. ацвердзява́ць, -а́е.

|| наз. ацвярдзе́нне, -я, н.

адблі́скваць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ае; незак. (разм.).

Даваць водбліск; адсвечваць.

Маланкі адблісквалі далёкім святлом.

|| зак. адблі́скаць, -ае.

зро́ду, прысл. (разм.).

1. (звычайна з адмоўем). Ніколі, ні разу.

З. такой пшаніцы не бачыў.

2. Ад самага нараджэння.

З. глухі.

канкурса́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік конкурсу (звычайна музычнага).

|| ж. канкурса́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

сплю́шчыцца², 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -шчыцца; зак.

Зрабіцца пляскатым ад удару, ціску.

Галоўка цвіка сплюшчылася.

|| незак. сплю́шчвацца, -аецца.

ту́мбачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. гл. тумба.

2. Невялікі столік-шафка, які ставяць звычайна каля ложка.

тыра́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ра́д, ж.

Доўгая фраза, урывак прамовы, асобная шматслоўная рэпліка, якая гаворыцца звычайна прыўзнятым тонам.

хату́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м. (разм.).

Вялікі клунак рэчаў, звязаных у хустку, посцілку і пад., які звычайна носяць за плячамі.