ацвярдзе́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; зак.

Стаць цвёрдым.

Глеба ацвярдзела.

|| незак. ацвердзява́ць, -а́е.

|| наз. ацвярдзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)