заві́цца, заўю́ся, заўе́шся, заўе́цца; заўёмся, заўяце́ся, заўю́цца; завіўся, -віла́ся, -ло́ся; завіся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць завітым, пакручастым.
Валасы завіліся.
2. Завіць сабе валасы.
Завілася ў цырульні.
|| незак. завіва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асядла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.
1. гл. сядлаць.
2. перан., каго-што. Сесці верхам на каго-, што-н. (разм.).
Хлапчук спрытна асядлаў бервяно.
3. перан., каго-што. Поўнасцю падпарадкаваць сабе (разм.).
Усіх у сям’і асядлала.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
закаса́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Загнуўшыся, падняцца, задрацца ўгору.
Рукаў закасаўся.
2. Закасаць сабе рукавы, полы і пад. (разм.).
Закасайся, каб не памачыць штаны.
|| незак. зака́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прасушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць поўнасцю сухім пасля сушкі.
Падушка прасушылася.
2. Высушыць на сабе адзенне, абутак (разм.).
Трапіў пад дождж, трэба п.
|| незак. прасу́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заслу́га заслу́га, -гі ж.;
по заслу́гам па заслу́гах;
ста́вить себе́ в заслу́гу ста́віць сабе́ ў заслу́гу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
злама́ць, зламлю, зломіш, зломіць.
Зак. да ламаць (у 1–5 знач.).
•••
Зламаць сабе галаву — тое, што і скруціць сабе галаву (гл. скруціць).
(Сам) чорт галаву (нагу) зломіць гл. чорт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблюбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., каго-што.
Выбраць сабе каго‑, што‑н. па густу, па жаданню. Аблюбаваць жаніха. □ У Пінску ж.. [Лабановіч] і краму сабе аблюбаваў, дзе можна браць сёе-тое напавер, бо грошы не заўсёды бываюць у кішэні. Колас. Чалавек аблюбаваў сабе мясціну, памацаў, каб не было мокра, і лёг. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прычаса́цца, ‑чашуся, ‑чэшашся, ‑чэшацца; зак.
Расчасаць, прыгладзіць сабе валасы. [Кузьма] павярнуўся назад, зайшоў у сваё купэ, завязаў гальштук і прычасаўся. Дуброўскі. // Зрабіць сабе якую‑н. прычоску. Прычасацца па модзе. Прыгожа прычасацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ілжы́вы і (пасля галосных) лжы́вы, -ая, -ае.
1. Схільны да хлусні, падману.
Ілжывая натура.
І. чалавек.
2. Які змяшчае ў сабе хлусню, падман; прытворны, фальшывы.
Ілжывая ўсмешка.
Ілжывыя словы.
|| наз. ілжы́васць і (пасля галосных) лжы́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аблы́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.
1. Абматаць, апавіць, абвязаць чым-н.
А. дротам.
2. перан. Падпарадкаваць сабе.
А. павуцінай даўгоў.
3. перан. Прывабіць, прылашчыць, увесці ў зман.
А. чарамі.
|| незак. аблы́тваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)