злама́ць, зламлю, зломіш, зломіць.
Зак. да ламаць (у 1–5 знач.).
•••
Зламаць сабе галаву — тое, што і скруціць сабе галаву (гл. скруціць).
(Сам) чорт галаву (нагу) зломіць гл. чорт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)