сказі́цца, ‑зіцца; зак.

1. Змяніцца, перайначыцца. У галоўным герою апавядання, у Петражыцкім, гэта адчуванне сувязі, непадзельнасці майго і агульнага сказілася, адступіла перад такімі рысамі характару, як свавольства, празмернасць уласнага інтарэсу. Бярозкін.

2. Вельмі моцна змяніцца, страціць звычайны, натуральны выгляд (пра твар, знешні выгляд). Твар сказіўся ад злосці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найме́нне, ‑я, н.

Назва, імя. Тут жыве адна дзяўчына па найменню Мілавіца, а на выгляд — як зарніца! Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падчапуры́цца, ‑чапуруся, ‑чапурышся, ‑чапурыцца; зак.

Разм. Надаць сабе больш прыгожы выгляд; прыбрацца. Пасля вапны ўсе падчапурыліся, прычасаліся. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Апрацоўваць паверхню чаго‑н., каб надаць ёй люстрана-гладкі выгляд. Паліраваць мэблю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напалео́наўскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да Напалеона. Напалеонаўская армія. // Такі, як у Напалеона. Прыняць напалеонаўскі выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зне́шнасць, ‑і, ж.

Вонкавы, знешні выгляд. Яшчэ і яшчэ раз апісалі знешнасць Іваноўскага: невысокі, з казлінай бародкай. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфанты́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы дзіцячаму ўзросту; недаразвіты. Інфантыльны выгляд. Інфантыльны стан.

2. перан. Бестурботны, легкадумны. Інфантыльны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галі́ністы, ‑ая, ‑ае.

З вялікай колькасцю галін. Галіністы парастак. Галіністая пшаніца. // Які мае выгляд галін. Галіністыя рогі аленя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пярна́ч, пернача, м.

Гіст. Старажытная зброя або знак улады: булава, галоўка якой мае выгляд пёраў стралы. Атаманскі пярнач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ви́димость ж.

1. ба́чнасць, -ці ж.;

хоро́шая ви́димость до́брая ба́чнасць;

2. (кажущийся внешний вид) вы́гляд, -ду м.;

то́лько одна́ ви́димость то́лькі адзі́н вы́гляд, то́лькі так здае́цца;

по всей ви́димости як віда́ць;

для ви́димости для вы́гляду;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)