у́нікум
‘выключная ў якіх-н. адносінах асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
у́нікум |
у́нікумы |
| Р. |
у́нікума |
у́нікумаў |
| Д. |
у́нікуму |
у́нікумам |
| В. |
у́нікума |
у́нікумаў |
| Т. |
у́нікумам |
у́нікумамі |
| М. |
у́нікуме |
у́нікумах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
фі́нішар
‘асоба на аэрадроме, якая сігналіць аб заканчэнні палёту’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фі́нішар |
фі́нішары |
| Р. |
фі́нішара |
фі́нішараў |
| Д. |
фі́нішару |
фі́нішарам |
| В. |
фі́нішара |
фі́нішараў |
| Т. |
фі́нішарам |
фі́нішарамі |
| М. |
фі́нішару |
фі́нішарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дзе́ючы, ‑ая, ‑ае.
Які дзейнічае, функцыяніруе. Дзеючая электрастанцыя. Дзеючае заканадаўства.
•••
Дзеючая армія гл. армія.
Дзеючая асоба гл. асоба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цітрава́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Асоба, якая займаецца цітраваннем.
|| ж. цітрава́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
персана́ж, -а, мн. -ы, -аў, м.
Дзеючая асоба ў мастацкім творы.
Эпізадычны п.
Персанажы Кандрата Крапівы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свяшчэннаслужы́цель, -я, мн. -і, -яў, м.
Асоба, якая адпраўляе набажэнства і трэбы.
|| прым. свяшчэннаслужы́цельскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даручэ́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.
Службовая асоба, што знаходзіцца пры кіраўніку і выконвае службовыя даручэнні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ло́цман¹, -а, мн. -ы, -аў, м.
Асоба, якая праводзіць судны па фарватары.
|| прым. ло́цманскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маркё́р
‘асоба, якая вядзе падлік пры гульні ў більярд’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маркё́р |
маркё́ры |
| Р. |
маркё́ра |
маркё́раў |
| Д. |
маркё́ру |
маркё́рам |
| В. |
маркё́ра |
маркё́раў |
| Т. |
маркё́рам |
маркё́рамі |
| М. |
маркё́ру |
маркё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ру́хальнік
‘асоба - той, хто рухае што-небудзь або спрыяе руханню чаго-небудзь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ру́хальнік |
ру́хальнікі |
| Р. |
ру́хальніка |
ру́хальнікаў |
| Д. |
ру́хальніку |
ру́хальнікам |
| В. |
ру́хальніка |
ру́хальнікаў |
| Т. |
ру́хальнікам |
ру́хальнікамі |
| М. |
ру́хальніку |
ру́хальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)