маркё́р
‘асоба, якая вядзе падлік пры гульні ў більярд’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
маркё́р | маркё́ры | |
маркё́ра | маркё́раў | |
маркё́ру | маркё́рам | |
маркё́ра | маркё́раў | |
маркё́рам | маркё́рамі | |
маркё́ру | маркё́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)