Лабазі́на, лыбазіна ’дубец’ (З нар. сл.), рус. лабазина ’дубец, кій’. Гл. таксама і хлабазіна. Да лабаза (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ландар ’арандатар карчмы’ (слуцк., БНТ, Лег. і пад.) — скажонае рандар ’тс’ гранда < арэнда (гл.). Параўн. таксама ліндар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лачба́н ’збан’ (Касп.), ушац. лъчбан (груб.) ’галава’ (Нар. лекс.). Да лазбан (гл.) > лажбан > ладжбан. Параўн. таксама лазьбень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лукшчы́ць ’лушчыць (боб, гарох)’ (астр., Сл. ПЗБ). Літуанізм. Параўн. літ. lùkštyti ’тс’. Гл. таксама звонкі варыянт лужджы́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лялёх ’жывот’ (маст., Сцяшк. Сл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне з суфіксам ‑ʼoxъ ад ляле́ць (гл. лялёта). Параўн. таксама ле́лех.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Ляні́ва, лені́во ’выпоўзіны ад вужакі’ (Дразд.), драг. лынэво ’тс’ (КЭС). Да ле́ніла, ліня́ць (гл.). Параўн. таксама лінёвішна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мандрыгу́лі ’блюда з салёных агуркоў’ (Касп.). Скажонае з мандрагора ’красаўка, Atropa belladonna’. Параўн. таксама польск. madrygała ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ма́ўпа ’малпа’ (паўд.-усх., КЭС). Да ма́лпа (гл.). Параўн. таксама Дзендзялеўскі (Укр.-зах.-слав., 89 і 170).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мышэка (дзіц.) ’мыш і іншы невялікі касматы звярок’ (Нас.). Да мыш (гл.). Параўн. таксама машэка, мысека©.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пачуне́ць ’паправіцца’ (Касп.). У выніку кантамінацыі лексем ачуне́ць (гл. ачуня́ць) і па‑правіцца. Параўн. таксама вы́чуняць ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)