паслане́ц, -нца́, мн. -нцы́, -нцо́ў, м.

Асоба, пасланая куды-н. з якім-н. даручэннем, заданнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ната́рыус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая ажыццяўляе натарыяльныя дзеянні, акты.

Дзяржаўны н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тамада́, -ы́, ДМ -дзе́, мн. -ы́, Р не ўжыв., м.

Асоба, якая вядзе банкет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зало́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, гвалтоўна кім-н. затрыманая для таго, каб прымусіць выканаць якія-н. абавязацельствы або патрабаванні тую дзяржаву, арганізацыю, да якой належыць гэта асоба.

|| ж. зало́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. зало́жніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыку́нчык

‘гарэза, свавольнік, непаседа, той, хто брыкаецца, - асоба і жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыку́нчык брыку́нчыкі
Р. брыку́нчыка брыку́нчыкаў
Д. брыку́нчыку брыку́нчыкам
В. брыку́нчыка брыку́нчыкаў
Т. брыку́нчыкам брыку́нчыкамі
М. брыку́нчыку брыку́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

брыку́нчык

‘гарэза, свавольнік, непаседа, той, хто брыкаецца, - асоба і жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыку́нчык брыку́нчыкі
Р. брыку́нчыка брыку́нчыкаў
Д. брыку́нчыку брыку́нчыкам
В. брыку́нчыка брыку́нчыкаў
Т. брыку́нчыкам брыку́нчыкамі
М. брыку́нчыку брыку́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зацвярджа́льнік

‘асоба - той, хто зацвярджае што-небудзь; сродак для зацвердзявання’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зацвярджа́льнік зацвярджа́льнікі
Р. зацвярджа́льніка зацвярджа́льнікаў
Д. зацвярджа́льніку зацвярджа́льнікам
В. зацвярджа́льніка зацвярджа́льнікаў
Т. зацвярджа́льнікам зацвярджа́льнікамі
М. зацвярджа́льніку зацвярджа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зацвярджа́льнік

‘асоба - той, хто зацвярджае што-небудзь; сродак для зацвердзявання’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зацвярджа́льнік зацвярджа́льнікі
Р. зацвярджа́льніку зацвярджа́льнікаў
Д. зацвярджа́льніку зацвярджа́льнікам
В. зацвярджа́льнік зацвярджа́льнікі
Т. зацвярджа́льнікам зацвярджа́льнікамі
М. зацвярджа́льніку зацвярджа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падмяня́льнік

‘асоба - той, хто падмяняе каго-небудзь; заменнік чаго-небудзь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падмяня́льнік падмяня́льнікі
Р. падмяня́льніка падмяня́льнікаў
Д. падмяня́льніку падмяня́льнікам
В. падмяня́льніка падмяня́льнікаў
Т. падмяня́льнікам падмяня́льнікамі
М. падмяня́льніку падмяня́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тапо́рнік

‘асоба - той, хто арудуе сякерай, у т. л. паўстанец’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тапо́рнік тапо́рнікі
Р. тапо́рніку тапо́рнікаў
Д. тапо́рніку тапо́рнікам
В. тапо́рніку тапо́рнікаў
Т. тапо́рнікам тапо́рнікамі
М. тапо́рніку тапо́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)