ізахро́нны, ‑ая, ‑ае.

Роўны па працягласці ў часе чаму‑н. іншаму; аднолькавая працягласці.

[Ад грэч. isos — роўны, аднолькавы і chronos — час.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праква́сіць, ‑квашу, ‑квасіш, ‑квасіць; зак., што.

Зрабіць квашаным, даць добра ўкіснуць чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

універсаліза́цыя, ‑і, ж.

Наданне універсальнасці чаму‑н. Універсалізацыя машын, якія ажыццяўляюць працэсы кіравання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адда́насць (каму, чаму) ж., мн. нет пре́данность, приве́рженность (к кому, чему);

а. наву́цы — пре́данность нау́ке, приве́рженность к нау́ке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак.

1. што. Даць адрасці чаму-н.

А. бараду.

2. каго-што. Выгадаваць, адкарміць.

А. кабана.

|| незак. адгадо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адгадо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акуну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ніся; зак.; гл. акунуць.

◊

Акунуцца з галавой у работу — цалкам аддацца якой-н. справе, поўнасцю прысвяціць сябе чаму-н.

|| незак. акуна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрыўны́, -а́я, -о́е.

1. Які служыць для падрыву, мае адносіны да ўзрывання чаго-н.

П. матэрыял.

Падрыўныя работы.

2. перан. Накіраваны на падрыў чаго-н., нанясенне шкоды чаму-н.

Падрыўная дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падта́кваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каму-чаму (разм.).

Слухаючы чужую гаворку, выказваць згоду, адабрэнне, часта вымаўляючы «так».

Ён меў звычку п.

|| аднакр. падта́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні́.

|| наз. падта́кванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лю́басць, -і, ж.

1. Пачуццё глыбокай прыхільнасці да каго-, чаго-н., адданасці каму-, чаму-н.; замілаванне кім-, чым-н.

Л. да роднага краю.

2. у знач. вык. Любата.

Хлопец — адна л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супадпара́дкаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак., каго-што (кніжн.).

Адначасова, на роўных падставах падпарадкаваць многіх каму-, чаму-н.

Супадпарадкаваныя даданыя сказы.

|| незак. супадпарадко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. супадпара́дкаванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)