паўсярэ́дні, ‑яя, ‑яе.

1. Які займае прамежкавае становішча паміж лёгкім і сярэднім (пра вагавую катэгорыю ў спорце).

2. Які знаходзіцца паміж крайнім і цэнтральным ігракамі нападзення ў футбольнай, хакейнай і пад. камандзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжжа́берны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца, размешчаны паміж жабрамі. Міжжаберныя перагародкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжкантынента́льны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца, выкарыстоўваецца паміж кантынентамі. Міжкантынентальная тэлеграфная сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжкле́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца паміж клеткамі жывёльнага або расліннага арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжрамо́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца, працякае паміж рамонтамі. Міжрамонтны прабег аўтамашыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́тэльшпіль, ‑я, м.

Сярэдняя сталыя шахматнай партыі, паміж дэбютам і эндшпілем.

[Ням. Mittelspiel — сярэдзіна гульні.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падузды́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца паміж рэбрамі і жыватом. Падуздышная мышца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намагра́ма, ‑ы, ж.

Спец. Графік, якім выражаецца функцыянальная залежнасць паміж велічынямі.

[Ад грэч. nomos — закон і gramma — мера вагі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аманімі́я, ‑і, ж.

Гукавое супадзенне слоў, якія адрозніваюцца паміж сабою значэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфіле́, нескл., н.

Цясніна; вузкі праход паміж узвышшамі, вадаёмамі. Горкае дэфіле.

[Фр. défilé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)