Verbum

бенга́льцы, ‑аў; адз. бенгалец, ‑льца, м.; бенгалка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. бенгалкі, ‑лак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Бангладэш.

бірма́нцы, ‑аў; адз. бірманец, ‑нца, м.; бірманка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. бірманкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Бірмы.

бразі́льцы, ‑аў; адз. бразілец, ‑льца, м.; бразільянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. бразільянкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Бразіліі.

грэ́кі, ‑аў; адз. грэк, ‑а, м.; грачанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. грачанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Грэцыі.

гульта́йства, ‑а, н.

Паводзіны гультая; бяздзейнасць, лянота. Гультайства і лянота — два сябры. З нар. Народ не церпіць пустаслоўя, няўмельства, гультайства. «Маладосць».

даргі́нцы, ‑аў; адз. даргінец, ‑нца, м.; даргінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. даргінкі, ‑нак; ж.

Народ, які жыве ў Дагестанскай АССР.

датча́не, ‑чан; адз. датчанін, ‑а, м.; датчанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. датчанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Даніі.

валаво́днік, ‑а, м.

Разм. Той, хто валаводзіць, зацягвае вырашэнне якой‑н. справы. Добры народ — валаводнікаў не церпіць у сваім асяроддзі... «Звязда».

ве́нгры, ‑аў; адз. венгерац, ‑рца, м.; венгерка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. венгеркі, ‑рак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Венгрыі.

венесуэ́льцы, ‑аў; адз. венесуэлец, ‑льца, м.; венесуэлка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. венесуэлкі, ‑лак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Венесуэлы.