атако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тое, што і атакаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
атако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тое, што і атакаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
атупе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Страціць (у выніку зморанасці, хваробы і пад.) здольнасць разумець, усведамляць; стаць някемлівым, тупым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паціка́віцца, ‑каўлюся, ‑кавішся, ‑кавіцца;
Праявіць цікавасць да каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баране́са, ‑ы,
Жонка ці дачка барона.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задзёрыстасць, ‑і,
Уласцівасць задзёрыстага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адзёр, адру,
Заразная, пераважна дзіцячая, хвароба, якая суправаджаецца высыпкай, запаленнем дыхальных шляхоў і гарачкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засупо́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць;
Сцягнуць клешчы хамута супоняй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сказа́нне, ‑я,
Апавяданне гістарычнага або легендарнага зместу — адзін з жанраў старажытнай рускай літаратуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
худне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Тое, што і худзець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паджа́рына, ‑ы,
Тое, што і падпаліна (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)