кра́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Крычаць «кра-кра!» (звычайна пра качак, сіваваронак і некаторых іншых птушак). Дзесьці кракала качка, відаць, склікала сваіх дзяцей. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадсыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Адаслаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадсылаць пісьмы. Паадсылаць дзяцей у піянерскі лагер. Паадсылаць падводы дамоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазасту́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Застудзіць усё, многае. Пазастуджваць ногі.

2. Прастудзіць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазастуджваць дзяцей. Пазастуджваць вушы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паперапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Перапісаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паперапісваць песні ў альбом. Паперапісваць усіх прысутных. Паперапісваць маёмасць па дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабу́ць, ‑абую, ‑абуеш, ‑абуе; зак., што.

Змяніць абутак, абуць іначай. Пераабуць боты. Пераабуць правую нагу. // каго. Абуць у іншы абутак. Пераабуць дзяцей у сухое.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалаве́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць чалавечнага; гуманнасць, чалавекалюбства. У чулых, клапатлівых адносінах да людзей, асабліва да дзяцей, праяўляўся вялікі гуманізм, вялікая чалавечнасць Уладзіміра Ільіча. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бавіць, -баўлю, -бавіш, -бавіць; -баўлены; зак. (разм.).

1. каго-што. Выцягнуць, дастаць тое, што засела, загрузла.

В. воз з гразі.

В. з бяды (перан.).

2. каго. Пераканаць, прымусіць выйсці, выехаць адкуль-н.

В. дзяцей з хаты на вуліцу.

|| незак. выбаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; незак., каго-што.

1. Даглядаючы, выхоўваючы, забяспечыць рост, развіццё каго-н.

Г. дзяцей.

Г. цяля.

2. Адрошчваць (валасы, ногці і пад.).

Г. бараду.

|| наз. гадава́нне, -я, н. і гадо́ўля, -і, ж. (да 1 знач.).

Конь сваёй гадоўлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́шча, -ы, ж.

1. Густы асадак (стравы, раствору і пад.).

На дне засталася г.

Г. дзяцей не разганяе (прыказка).

2. Тое, што і гушчар.

3. Самае густое месца ў чым-н., цэнтр.

Уціснуцца ў самую гушчу натоўпу.

Быць у гушчы падзей (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расці́ць, рашчу́, ро́сціш, ро́сціць; ро́сцім, ро́сціце, ро́сцяць; незак.

1. што. Забяспечваць рост, развіццё (раслін); вырошчваць.

Р. сад.

2. каго. Гадаваць, выхоўваць.

Р дзяцей.

3. Садзейнічаць развіццю каго-, чаго-н.

Р. кадры.

4. што. Прарошчваць на солад.

Р. ячмень.

|| наз. рашчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)