супярэ́чнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Узаемадзеянне супрацьпастаўленых і ўзаемазвязаных сутнасцей як крыніц самаруху і развіцця (спец.).

Дыялектычныя супярэчнасці.

2. Палажэнне, пры якім адно (выказванне, думка, учынак) выключае іншае, не сумяшчальнае з ім.

С. у поглядах.

3. Выказванне або ўчынак, накіраваны супраць каго-, чаго-н.; пярэчанне, супярэчанне; процілегласць.

Супярэчнасці па цане на газ і нафту абвастраюць міжнародныя адносіны.

◊

Дух супярэчнасці — імкненне зрабіць не так, а зусім інакш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэхні́чны, -ая, -ае.

1. гл. тэхніка.

2. Які мае адносіны да работы машын і механізмаў, звязаны з абслугоўваннем тэхнікі якой-н. вытворчасці.

Тэхнічная дапамога.

Т. аддзел.

3. Які падлягае выкарыстанню або апрацоўцы ў прамысловасці.

Тэхнічная вада.

4. Які выконвае розныя дапаможныя работы ў якой-н. справе, не адказны.

Т. сакратар.

5. Які вызначаецца высокай тэхнікай, майстэрствам (у спорце, мастацтве).

Т. футбаліст.

|| наз. тэхні́чнасць, -і, ж. (да 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прутко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прута; зроблены з прутоў (у 2 знач.). Прутковы каркас.

2. Спец. Які мае форму прута. Прутковае жалеза.

3. Які мае адносіны да прутка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прызавы́ ​1, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да прыза ​1, звязаны са спаборніцтвамі на прыз. Прызавое месца. Прызавыя медалі.

прызавы́ ​2, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да прыза ​2. Прызавое судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каранёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кораня (у 1 знач.). Каранёвая сістэма раслін. Каранёвыя захворванні бульбы.

2. Які мае адносіны да кораня слова; карэнны. Каранёвая марфема. Каранёвая роднасць слоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маскі́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да маскіта, маскітаў (у 1 знач.). // Прызначаны для засцярогі ад маскітаў. Маскітная сетка.

2. Спец. разм. Які мае адносіны да маскітаў (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іскравы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да іскры (у 1 знач.). Іскравы ўлоўнік.

2. Які мае адносіны да электрычнай іскры, які прыводзіцца ў дзеянне электрычнай іскрай. Іскравы разрад. Іскравы генератар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпербалі́чны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гіпербалы ​1, багаты гіпербаламі. Гіпербалічнае параўнанне. Гіпербалічны стыль. // Перабольшаны. Гіпербалічная пахвала.

гіпербалі́чны ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гіпербалы ​2. Гіпербалічнае сячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́йдавы ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэйда ​1. Рэйдавы прычал. Рэйдавыя агні.

рэ́йдавы ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэйду ​2, прызначаны для яго. Рэйдавая група. Рэйдавая брыгада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скулавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да скулы ​1 (у 1 знач.). Скулавая косць. Скулавая мышца.

2. Спец. Які мае адносіны да скулы ​1 (у 2 знач.). Скулавы пояс карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)