Verbum

упаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; упо́ўз, упаўзла́, -ло́; -зі́; зак.

Улезці, забрацца куды-н. паўзком.

Жук упоўз у шчыліну.

|| незак. упаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

сапха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што (разм.).

У беспарадку, абы-як пакласці, упхнуць куды-н.

С. усё ў мех.

|| незак. спіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

мо́гілкі, -лак і -аў.

1. Месца, дзе хаваюць памерлых.

Навокал царквы — м.

2. перан. Месца, куды звозяць старую, пабітую тэхніку.

Паравозныя м.

|| прым. мо́гілкавы, -ая, -ае.

няя́ўка, -і, ДМ -я́ўцы, мн. -і, -я́вак, ж.

Адсутнасць каго-н. там, дзе абавязкова патрэбна быць, куды неабходна з’явіцца.

Н. на заняткі.

Н. ў суд.

пазапаўня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

1. Запоўніць, заняць чым-н. усё, многае.

П. бочкі вадой.

2. Упісаць куды-н. усё, многія звесткі.

П. табелі.

пазапіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і пазапі́хваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Запхнуць куды-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

П. моху ў шчыліны.

дабрысці́, -брыду́, -брыдзе́ш, -брыдзе́; -брыдзём, -брыдзяце́, -брыду́ць; -бры́ў, -брыла́, -ло́; -брыдзі́; зак. (разм.).

Марудна, з цяжкасцю дайсці куды-н., да якога-н. месца.

Д. ў горад.

шабулды́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. што. Кінуць у ваду або выплеснуць ваду куды-н.

Ш. камень у ваду.

2. Тое, што і шабулдыхнуцца.