Verbum

вы́рай, -ю, мн. -і, -яў, м.

1. Цёплы край, куды вылятаюць на зіму пералётныя птушкі.

Час адлёту птушак у в.

2. Чарада пералётных птушак.

Жураўліны в.

мо́гілкі, -лак і -аў.

1. Месца, дзе хаваюць памерлых.

Навокал царквы — м.

2. перан. Месца, куды звозяць старую, пабітую тэхніку.

Паравозныя м.

|| прым. мо́гілкавы, -ая, -ае.

кампаньёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. кампаньён.

2. Жанчына, якую наймалі ў панскі дом для забаўляння і суправаджэння куды-н. (уст.).

апыну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Трапіць куды-н., аказацца ў якім-н. месцы, становішчы.

А. ў горадзе.

|| незак. апына́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

сапха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што (разм.).

У беспарадку, абы-як пакласці, упхнуць куды-н.

С. усё ў мех.

|| незак. спіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

уе́зд, -а і -у, М -дзе, м.

1. -у, гл. уехаць.

2. -а, мн. -ы, -аў. Месца, праз якое ўязджаюць куды-н.

Пры ўездзе ў вёску.

упаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; упо́ўз, упаўзла́, -ло́; -зі́; зак.

Улезці, забрацца куды-н. паўзком.

Жук упоўз у шчыліну.

|| незак. упаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

шабулды́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. што. Кінуць у ваду або выплеснуць ваду куды-н.

Ш. камень у ваду.

2. Тое, што і шабулдыхнуцца.