Verbum

мігра́нты, ‑аў; адз. мігрант, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. Людзі або жывёліны, якія мігрыруюць.

[Ад лац. migrans — які перасяляецца.]

мікрафі́льм, ‑а, м.

Вельмі паменшаны тэкст або малюнак, змешчаны на звычайнай ці спецыяльнай кінафотаплёнцы.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і фільм.]

мнагашлю́бнасць, ‑і, ж.

Форма шлюбу, пры якой дазваляецца мець некалькі жонак або некалькі мужоў.

наабво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Абараць плугам або акучнікам вялікую колькасць чаго‑н.

нарцы́с, ‑а, м.

Шматгадовая травяністая цыбульная расліна сямейства амарылісавых з белымі або жоўтымі кветкамі.

[Грэч. Narkissos.]

натуралізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

Прыняць (прынімаць) грамадзянства або падданства чужой краіны.

нахі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які адхіляецца ад вертыкальнага або гарызантальнага становішча. Нахільны пласт. Нахільная шахта.

неалагі́зм, ‑у, м.

Словы або выразы, якія з’яўляюцца ў мове для абазначэння новых паняццяў.

[Ад грэч. neos — новы і lógos — слова.]

некро́з, ‑а, м.

Спец. Амярцвенне групы клетак, органа або яго часткі ў жывым арганізме.

[Грэч. nékrōsis — амярцвенне.]

непланаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляецца або адбываецца не ў адпаведнасці з планам. Непланамерныя заняткі.