дэко́рум, ‑у, м.
Кніжн. Знешняя прыстойнасць; абставіны, якія адпавядаюць становішчу або пасадзе. Прытрымлівацца дэкоруму.
[Ад лац. decorum — прыстойнасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)