пу́нкцыя, ‑і, ж.

Пракол якой‑н. поласці, сасуда для лячэння або даследавання. Пункцыя ныркі.

[Ад лац. punctio — укол.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)