каскадзёр, ‑а,
1. У цыркавым мастацтве — выканаўца нумара, які звычайна мае
2. Асоба, якая выконвае ў кінафільмах складаныя або небяспечныя для жыцця трукі.
[Фр. cascadeur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каскадзёр, ‑а,
1. У цыркавым мастацтве — выканаўца нумара, які звычайна мае
2. Асоба, якая выконвае ў кінафільмах складаныя або небяспечныя для жыцця трукі.
[Фр. cascadeur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глаба́льны, ‑ая, ‑ае.
Усеагульны, усеабдымны (у межах зямнога шара).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ужы́ўчывы, ‑ая, ‑ае.
Які ўмее ўжывацца, мірна жыць, ладзіць з другімі людзьмі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Асляпе́нь ’сляпень’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
няўжы́ўчывы, ‑ая, ‑ае.
Які дрэнна ўжываецца з іншымі людзьмі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наступа́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапага́нда, ‑ы,
Распаўсюджванне ў масах і тлумачэнне якіх‑н. ідэй, ведаў, вучэння.
[Ад лац. propaganda — тое, што трэба распаўсюджваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галаварэ́з, ‑а,
1. Забойца, бандыт.
2. Ліхач, сарвігалава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чы́сцец, ‑стца,
Тое, што і чысцілішча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хі́сткі
1. ша́ткий, неусто́йчивый; кача́ющийся, коле́блющийся; зы́бкий;
2.
3.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)