ле́вы
1.
2.
○ л. бок — изна́нка;
◊ уста́ць з ~вай нагі́ — встать с ле́вой ноги́;
як (чаго́) ~вая нага́ хо́ча — как (чего́) ле́вая нога́ хо́чет;
не ве́дае ~вая, што ро́біць пра́вая —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ле́вы
1.
2.
○ л. бок — изна́нка;
◊ уста́ць з ~вай нагі́ — встать с ле́вой ноги́;
як (чаго́) ~вая нага́ хо́ча — как (чего́) ле́вая нога́ хо́чет;
не ве́дае ~вая, што ро́біць пра́вая —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
радавы́
I
1.
2.
II (о посеве, с.-х. орудиях) рядово́й;
○ ~ва́я се́ялка — рядова́я се́ялка
III
IV (о ткани) дерю́жный, поско́нный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адстая́ць, ‑стаю, ‑стаіш, ‑стаіць;
1. Прастаяць нейкі час.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамысло́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да прамысловасці.
2. Які мае адносіны да промыслу; звязаны з промыслам.
3. Які з’яўляецца аб’ектам промыслу (у 1 знач.), прамысловасці.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
харчо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да харчу, харчавання.
2. Звязаны з вытворчасцю, захаваннем і размеркаваннем прадуктаў харчавання.
3. Які мае адносіны да харчоў, прадуктаў харчавання.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нізавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які дзейнічае каля самай паверхні зямлі, вады і пад.
2. Які знаходзіцца ў нізкім месцы.
3.
4. Які размяшчаецца ў нізоўях ракі, па ніжняму яе цячэнню.
5. Які звязаны непасрэдна з масамі, з народам; які абслугоўвае масы, народ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
платфо́рма, ‑ы,
1. Роўная бетонная, каменная і пад. пляцоўка ўздоўж чыгуначнага палатна на станцыі; перон.
2. Невялікая чыгуначная станцыя; паўстанак.
3. Таварны вагон з невысокімі бартамі без даху.
4. Вялікая вобласць зямной кары, якой ўласціва малая інтэнсіўнасць тэктанічных рухаў і магматычных праяўленняў.
5.
[Фр. plate-forme.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расчы́сціць, ‑чышчу, ‑чысціш, ‑чысціць;
1. Ачысціць, вызваліць ад чаго‑н., што перашкаджае, загрувашчвае, засмечвае.
2. Раскарчаваць, выкарчаваць, выцерабіць.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сакрата́р, ‑а,
1. Асоба, якая вядзе справаводства, канцылярыю якой‑н. арганізацыі або перапіску і справы прыватнай асобы.
2. Асоба, якая піша пратакол сходу, пасяджэння і пад.
3. Выбарны кіраўнік якой‑н. арганізацыі, якога‑н. органа.
4. Асоба, якая загадвае арганізацыйна-выканаўчым аддзелам якой‑н. установы.
5. Драпежная птушка афрыканскага кантынента з доўгімі нагамі і чубам на галаве ў выглядзе гусінага пяра.
[Фр. secrétaire.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́ртыя, ‑і,
1. Палітычная арганізацыя, якая выражае інтарэсы грамадскага класа або яго слоя, аб’ядноўвае найбольш актыўных прадстаўнікоў гэтага класа і кіруе імі ў дасягненні пэўных мэт і ідэалаў.
2. Дабравольны баявы саюз аднадумцаў камуністаў, арганізаваны з прадстаўнікоў рабочага класа, працоўных сялян і інтэлігенцыі Савецкага Саюза; Камуністычная партыя Савецкага Саюза.
3. Група людзей, аб’яднаных агульнасцю інтарэсаў, ідэй, поглядаў.
4. Група людзей, аб’яднаных для якой‑н. мэты; атрад.
5. Пэўная колькасць якіх‑н. прадметаў, тавараў.
6. Састаўная частка шматгалосага музычнага твора, якая выконваецца адным спеваком або на адным інструменце.
7. Гульня (у шахматы, карты і пад.) з пачатку да канца.
8. Выгадны кандыдат для жаніцьбы, замужжа.
[Ад лац. partio — дзялю, падзялю]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)