па́ртыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́ртыя па́ртыі
Р. па́ртыі па́ртый
Д. па́ртыі па́ртыям
В. па́ртыю па́ртыі
Т. па́ртыяй
па́ртыяю		 па́ртыямі
М. па́ртыі па́ртыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мі́ні-па́ртыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мі́ні-па́ртыя
Р. мі́ні-па́ртыі
Д. мі́ні-па́ртыі
В. мі́ні-па́ртыю
Т. мі́ні-па́ртыяй
мі́ні-па́ртыяю
М. мі́ні-па́ртыі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

парты́йны, -ая, -ае.

1. гл. партыя.

2. Які выражае інтарэсы партыі (у 1 знач.).

3. Прасякнуты пэўнай ідэалогіяй, які ажыццяўляе палітыку якой-н. партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

э́ндшпіль, -ю, м. (спец.).

Заключная стадыя ў шахматнай партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фра́кцыя¹, -і, мн. -і, -цый, ж.

Група членаў якой-н. партыі ў парламенце, грамадскай арганізацыі або адасобленая групоўка ўнутры арганізацыі, партыі.

|| прым. фракцы́йны, -ая, -ае; наз. фракцы́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клерыка́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік клерыкалізму; член клерыкальнай партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уто́ра², -ы, мн. -ы, уто́р, ж. (спец.).

Другі голас у музычнай партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сацыя́л-дэмакра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Член сацыял-дэмакратычнай партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беспарты́йны, -ая, -ае.

Які не з’яўляецца членам якой-н. партыі.

|| наз. беспарты́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агра́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Буйны землеўладальнік (кніжн.).

2. Член аграрнай партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)