апыля́льнік, ‑а,
1. Пераносчык пылку кветак з тычынак на песцік (насякомыя, птушкі, вецер,
2. Тое, што і апыльвальнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апыля́льнік, ‑а,
1. Пераносчык пылку кветак з тычынак на песцік (насякомыя, птушкі, вецер,
2. Тое, што і апыльвальнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бугры́цца, бугрыцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́пнавы, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з вырабам вапны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вадо́хрышча ’хрышчэнне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
іржа́вы
1.
2. заржа́вленный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падмы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ На́слыж ’рыба верхаводка’ (гарадоў,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мінера́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да мінералу, мінералаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насачы́цца, ‑сочыцца;
Прасачыўшыся, нацячы, накапаць куды‑н. або ў якой‑н. колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)