засячы́ся і засе́кчыся, ‑сячэцца;
Параніць нагу, зачапіўшы яе на хаду другой нагой (пра каня).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засячы́ся і засе́кчыся, ‑сячэцца;
Параніць нагу, зачапіўшы яе на хаду другой нагой (пра каня).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
курбе́т, ‑а,
Скачок з падагнутымі пярэднімі нагамі, які выконвае верхавы
[Фр. courbette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наро́г, ‑а,
Частка плуга, якая падразае зямлю знізу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́езд, -у,
1.
2. Месца, праз якое выязджаюць.
3. Коні з экіпажам і вупражжу (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ляту́н, летуна́,
1. Той, хто лятае.
2. Той, хто здольны хутка перамяшчацца, імчацца, скакаць.
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Ко́нская раго́жа ’касач жоўты, Iris pseudacorus L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выно́слівы, ‑ая, ‑ае.
Які можа многае перанесці; стойкі, загартаваны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ваўчы́ны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абу́за, ‑ы,
Непрыемныя абавязкі, лішні клопат, турбота.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
коне...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню: а) слову «
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)