ваўчыны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і воўчы. Аб каменне спатыкаўся конь, таропка прабіраючыся па кустах, па глухіх ваўчыных сцежках. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)