гне́дка, ‑і; Р мн. ‑дак; м.
Конь гнядой масці. Сцёпка смыкнуў гнедку за повад, і той выйшаў з лужыны. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)