Verbum

надві́ць, надаўю, надаўеш, надаўе; надаўём, надаўяце; зак., што і чаго.

1. Падоўжыць віццём. Надвіць вяроўку.

2. Развіваючы, адвіць кавалак чаго‑н. Надвіць нітак са шпулькі.

надшы́ць, ‑шыю, ‑шыеш, ‑шые; зак., што.

Прышыўшы што‑н. да чаго‑н., зрабіць даўжэйшым. Надшыць прасціну. // Прышыць што‑н. да чаго‑н. Надшыць кавалак матэрыі.

накрухма́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

1. што. Акунуць у крухмальны раствор для надання цвёрдасці, глянцу.

2. чаго. Зрабіць крухмальным пэўную колькасць чаго‑н. Накрухмаліць каўнерыкаў.

напля́скаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Надаваць плескачоў, набіць. Напляскаць па твары.

напляска́ць, ‑пляшчу́, ‑пле́шчаш, ‑пле́шча; зак., чаго.

Разм. Сплюшчыць, спляскаць нейкую колькасць чаго‑н.

напрыця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Прыцягнуць, даставіць за некалькі прыёмаў многа чаго‑н. Напрыцягваць бярвення.

2. Прыцягнуць, наблізіць сілай прыцяжэння ў значнай колькасці.

насушы́ць, ‑сушу, ‑сушыш, ‑сушыць; зак., чаго.

Высушыць нейкую колькасць чаго‑н. Насушыць грыбоў. Насушыць дроў. □ За ракою — паплавы, Мурагі... Насушылі мы травы Тры стагі. Муравейка.

нацадзі́ць, ‑цаджу, ‑цэдзіт, ‑цэдзіць; зак., чаго-што.

Цэдзячы, наліць нейкую колькасць чаго‑н. Нацадзіць вады з крана. // Цэдзячы, напоўніць што‑н. вадкасцю. Нацадзіць гладыш малака.

паадрака́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак., ад каго-чаго і каго-чаго.

Адрачыся ад усяго, многага або ўсіх, многіх. Паадракацца ад сваіх абяцанняў. Паадракацца знаёмых.

панасма́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Насмажыць многа чаго‑н. — Даліся табе ў знакі сёння гэтыя «дзяды», — гаварыў [Селівон] жонцы на кухні, — бачыш, колькі панасмажвала! Баранавых.

папазбіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Збіраць доўга, неаднаразова; сабраць многа чаго‑н. [Костусь:] — Паедзем, татачка, у Парэчча! Ось там грыбоў папазбіраю! Колас.