Verbum

анлайнавы слоўнік

несхо́дный

1. (непохожий) непадо́бны (на каго, на што, да каго, да чаго); (различный) ро́зны; (неодинаковый) неадно́лькавы;

2. (о цене) разг. нясхо́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снисходи́ть несов. (к кому-, чему-л.) книжн. уважа́ць (каго, што), адно́сіцца пабла́жліва (да каго, да чаго), рабі́ць ла́ску (каму); см. снизойти́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

терпи́мый

1. цярпі́мы; (снисходительный) памярко́ўны;

терпи́мое отноше́ние к чему́-л. цярпі́мыя (памярко́ўныя) адно́сіны да чаго́-не́будзь;

2. (допустимый) дапушча́льны; (сносный) ніштава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наваро́чаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Павярнуць з боку на бок вялікую колькасць чаго‑н.

2. Абярнуць, перакуліць вялікую колькасць чаго‑н.

3. Разм. Наваліць, накідаць, нагрувасціць у вялікай колькасці. Там, дзе стаяла калісьці вартавая зямлянка, снарадамі наварочала цэлы пагорачак. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настрачы́ць, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак.

1. што. Строчачы, вышыць, прышыць што‑н. Настрачыць узор. Настрачыць кішэню.

2. чаго. Строчачы, зрабіць нейкую колькасць чаго‑н. Настрачыць складак.

3. перан.; што і чаго. Разм. Хутка, паспешліва напісаць што‑н. Настрачыць пісьмо. Настрачыць заметку ў газету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замацава́льнік, -у, м.

Хімічны састаў для замацавання чаго-н. (напр., фотаздымкаў пасля іх праяўлення, фарбы на тканіне і пад.).