поко́нчить сов. ско́нчыць, пако́нчыць;

поко́нчить де́ло ми́ром ско́нчыць спра́ву мі́рам;

поко́нчим с э́тим раз навсегда́ ско́нчым гэ́та раз назаўсёды;

◊

поко́нчить с собо́й пако́нчыць з сабо́ю;

поко́нчить жизнь самоуби́йством ско́нчыць жыццё самагу́бствам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́дацца сов., разг.

1. (много раз) упа́сть;

2. набе́гаться, нахлопота́ться;

н. за дзень — набе́гаться (нахлопота́ться) за́ день

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Разо́ўка ’мука грубага памолу’ (Сл. ПЗБ), ’мука з абдзіранага зерня’ (Сцяшк.), ’сорт пшанічнай мукі’ (Ян.), разо́вы ’буйна змолаты’ (Сл. ПЗБ), укр. разо́вка ’груба змолатая мука’, разо́ви́й ’хлеб з мукі грубага памолу’, польск. razować ’малоць збожжа на муку’, razowy ’адзін раз змолатая мука’, ’хлеб з разовай мукі’. Ад раз ’адзін’, паколькі разовай называлі муку, якую малолі толькі адзін раз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рас-, ро́с‑ фанематычны варыянт прыстаўкі раз- (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

парафра́за, -ы, мн. -ы, -ра́з, ж. (кніжн.).

1. Пераказ сваімі словамі або ў іншай форме зместу чаго-н., напр.: «аўтар гэтых радкоў» замест «я» ў мове аўтара.

2. Інструментальная канцэртная п’еса, заснаваная на тэмах папулярных песень і оперных арый, пашыраная ў 19 ст.

П. піяніста-віртуоза Ф.

Ліста.

|| прым. парафрасты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загаве́цца, ‑еюся, ‑еешся, ‑еецца; зак.

Разм. Паесці скаромнага апошні раз перад пастом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаўко́сны, ‑ая, ‑ае.

Які косяць адзін раз на працягу лета. Аднаўкосная канюшына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

передва́ивать несов.

1. с.-х. дваі́ць; разг. мяша́ць;

2. техн. (перегонять вторично) пераганя́ць другі́ раз;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

передва́иваться страд.

1. с.-х. дваі́цца; разг. мяша́цца;

2. техн. пераганя́цца другі́ раз; см. передва́ивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переси́нивать несов.

1. (заново, ещё раз) перасі́ньваць;

2. (слишком сильно) перасі́ньваць;

3. (всё, многое) сіні́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)