кало́т

‘яшчарка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кало́т кало́ты
Р. кало́та кало́таў
Д. кало́ту кало́там
В. кало́та кало́таў
Т. кало́там кало́тамі
М. кало́це кало́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

халцы́д

‘яшчарка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. халцы́д халцы́ды
Р. халцы́да халцы́даў
Д. халцы́ду халцы́дам
В. халцы́да халцы́даў
Т. халцы́дам халцы́дамі
М. халцы́дзе халцы́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

эйблефа́р

‘яшчарка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эйблефа́р эйблефа́ры
Р. эйблефа́ра эйблефа́раў
Д. эйблефа́ру эйблефа́рам
В. эйблефа́ра эйблефа́раў
Т. эйблефа́рам эйблефа́рамі
М. эйблефа́ры эйблефа́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

палеаза́ўр, ‑а, м.

Вялізная выкапнёвая яшчарка.

[Ад грэч. palaios — старажытны і saura — яшчарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ага́ма

‘яшчарка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ага́ма ага́мы
Р. ага́мы ага́м
Д. ага́ме ага́мам
В. ага́му ага́м
Т. ага́май
ага́маю		 ага́мамі
М. ага́ме ага́мах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фрыназо́ма

‘яшчарка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фрыназо́ма фрыназо́мы
Р. фрыназо́мы фрыназо́м
Д. фрыназо́ме фрыназо́мам
В. фрыназо́му фрыназо́м
Т. фрыназо́май
фрыназо́маю		 фрыназо́мамі
М. фрыназо́ме фрыназо́мах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

я́шчарыца, ‑ы, ж.

Тое, што і яшчарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круглагало́вы, ‑ая, ‑ае.

З круглай галавой. Круглагаловая яшчарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтапу́зік, ‑а, м.

Бязногая змеепадобная яшчарка жоўта-бурага і чырванавата-бурага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ядазу́б, ‑а, м.

Ядавітая яшчарка, што водзіцца ў стэпах і пустынях Паўночнай Амерыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)