я́шчарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. я́шчарка я́шчаркі
Р. я́шчаркі я́шчарак
Д. я́шчарцы я́шчаркам
В. я́шчарку я́шчарак
Т. я́шчаркай
я́шчаркаю		 я́шчаркамі
М. я́шчарцы я́шчарках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

я́шчарка ж. я́щерица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́шчарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Невялікі паўзун з доўгім хвастом і прадаўгаватым целам, пакрытым дробнай рагавой луской. Млеюць яшчаркі зялёныя ад смагі. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́шчарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак і я́шчарыца, -ы, мн. -ы, -рыц, ж.

Невялікі паўзун з прадаўгаватым целам і доўгім хвастом, пакрыты дробнай рагавой луской.

|| прым. я́шчаркавы, -ая, -ае і я́шчарычны, -ая, -ае.

Сямейства яшчаркавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Яшчарка

т. 18, кн. 1, с. 325

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

я́шчарка ж заал Éidechse f -, -n;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

марская яшчарка

т. 10, с. 133

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

плашчаносная яшчарка

т. 12, с. 420

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

палеаза́ўр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялізная выкапнёвая яшчарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́щерица я́шчарка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)