эйблефа́р
‘яшчарка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эйблефа́р | эйблефа́ры | |
| эйблефа́ра | эйблефа́раў | |
| эйблефа́ру | эйблефа́рам | |
| эйблефа́ра | эйблефа́раў | |
| эйблефа́рам | эйблефа́рамі | |
| эйблефа́ры | эйблефа́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)