я́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. я́м я́мы
Р. я́ма я́маў
Д. я́му я́мам
В. я́м я́мы
Т. я́мам я́мамі
М. я́ме я́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калдо́біна, -ы, мн. -ы, -бін, ж.

Выбоіна, яма на дарозе; паглыбленне або ўпадзіна на дне вадаёма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́кта

‘яма, вір у рацэ’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бу́кта бу́кты
Р. бу́кты бу́кт
бу́ктаў
Д. бу́кце бу́ктам
В. бу́кту бу́кты
Т. бу́ктай
бу́ктаю		 бу́ктамі
М. бу́кце бу́ктах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сі́лас

‘вежа або яма для захоўвання корму’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сі́лас сі́ласы
Р. сі́ласа сі́ласаў
Д. сі́ласу сі́ласам
В. сі́лас сі́ласы
Т. сі́ласам сі́ласамі
М. сі́ласе сі́ласах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ваўкаўня́ ж., разг. во́лчья я́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калю́га, -і, ДМ -лю́зе, мн. -і, -лю́г, ж.

Выбітая коламі яма на дарозе, звычайна з вадой, граззю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памы́йніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. Памыйная яма, месца, куды выліваюць памыі.

2. Пасудзіна, у якую зліваюць памыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сту́дня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Калодзеж, умацаваная зрубам вузкая і глыбокая яма для атрымання вады з ваданоснага слоя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

варо́нка¹, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Яма, утвораная разрывамі снарадаў, мін і пад.

|| прым. варо́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваўкаўня́, ‑і, ж.

Разм. Глыбокая яма для лоўлі ваўкоў; воўчая яма. // Месца ў лесе, дзе водзяцца ваўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)