бу́кта

‘яма, вір у рацэ’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бу́кта бу́кты
Р. бу́кты бу́кт
бу́ктаў
Д. бу́кце бу́ктам
В. бу́кту бу́кты
Т. бу́ктай
бу́ктаю		 бу́ктамі
М. бу́кце бу́ктах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)