Перадо́йка ’ялавіца, якая доіцца другі год запар’ (ТСБМ; Янк. 1; Варл.; Касп., Сл. ПЗБ; карэліц., Янк. Мат.), перэ́дайка, перэ́дойка (мазыр., Нар. сл.), перэдо́йка ’тс’ (Растарг.); рус. пск., смал. передойка ’тс’. Да пера- і даі́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

я́ловый в разн. знач. я́лавы;

я́ловая коро́ва я́лавая каро́ва, я́лавіца;

я́ловые сапоги́ я́лавыя боты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)