я́лавіца, -ы, мн. -ы, -віц, ж.

Ялавая карова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́лавіца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. я́лавіца я́лавіцы
Р. я́лавіцы я́лавіц
Д. я́лавіцы я́лавіцам
В. я́лавіцу я́лавіц
Т. я́лавіцай
я́лавіцаю		 я́лавіцамі
М. я́лавіцы я́лавіцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́лавіца ж. (яловая корова) я́ловка, я́ловица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́лавіца, ‑ы, ж.

Ялавая карова; ялаўка. Карова Яўмена шэсць гадоў была ялавіцай, а на сёмы год узяла ды ацялілася. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадо́йка, -і, ДМ -до́йцы, мн. -і, -до́ек, ж.

Тое, што і ялавіца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́лаўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, я́лавак, ж.

Тое, што і ялавіца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́лаўка ж., см. я́лавіца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадо́йка, ‑і, ДМ ‑дойцы; Р мн. ‑доек; ж.

Тое, што і ялавіца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́ловица с.-х. я́лавіца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́ловка я́лаўка, -кі ж.; я́лавіца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)