свіня́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак. (разм.).

1. Забруджваць што-н., рабіць беспарадак.

2. перан. Паскудзіць, шкодзіць каму-н. у чым-н.

|| зак. насвіня́чыць, -чу, -чыш, -чыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адшыба́ць

‘адбіваць, адломваць, шкодзіць што-небудзь, прыглушаць дзеянне чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адшыба́ю адшыба́ем
2-я ас. адшыба́еш адшыба́еце
3-я ас. адшыба́е адшыба́юць
Прошлы час
м. адшыба́ў адшыба́лі
ж. адшыба́ла
н. адшыба́ла
Загадны лад
2-я ас. адшыба́й адшыба́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адшыба́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перакажа́ць

‘шкодзіць усё, многае, перапсаваць усіх, многіх, усё, многае’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перакажа́ю перакажа́ем
2-я ас. перакажа́еш перакажа́еце
3-я ас. перакажа́е перакажа́юць
Прошлы час
м. перакажа́ў перакажа́лі
ж. перакажа́ла
н. перакажа́ла
Загадны лад
2-я ас. перакажа́й перакажа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перакажа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ушкаджа́ць

‘шкодзіць, вымазваць, пэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ушкаджа́ю ушкаджа́ем
2-я ас. ушкаджа́еш ушкаджа́еце
3-я ас. ушкаджа́е ушкаджа́юць
Прошлы час
м. ушкаджа́ў ушкаджа́лі
ж. ушкаджа́ла
н. ушкаджа́ла
Загадны лад
2-я ас. ушкаджа́й ушкаджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ушкаджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ушко́джваць

‘шкодзіць, вымазваць, пэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ушко́джваю ушко́джваем
2-я ас. ушко́джваеш ушко́джваеце
3-я ас. ушко́джвае ушко́джваюць
Прошлы час
м. ушко́джваў ушко́джвалі
ж. ушко́джвала
н. ушко́джвала
Загадны лад
2-я ас. ушко́джвай ушко́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ушко́джваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засі́лле, -я, н., каго-чаго або чыё, якое.

Моцны ўплыў каго-, чаго-н., які падаўляе чыю-н. ініцыятыву, свабоду, шкодзіць нармальнаму ходу жыцця, спраў.

З. мяшчанскіх настрояў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашко́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

1. гл. шкодзіць.

2. што. Сапсаваць (паламаць, параніць і пад.).

П. кабель.

П. руку.

|| незак. пашко́джваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

|| наз. пашко́джанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́шні, -яя, -яе.

1. Збыткоўны, які перавышае адпаведную колькасць, празмерны.

Лішнія грошы.

Лішнія турботы.

2. Непатрэбны, бескарысны.

Лішнія рэчы.

3. Дадатковы, пабочны.

Сказаць л. раз не шкодзіць.

◊

Без лішніх слоў — не размаўляючы доўга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вредно

1. нареч. шко́дна;

2. в знач. сказ. шко́дзіць, шко́дна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вухава́дны ’сварлівы’ (Мат. Гом.). Ад ву́ха і ва́дзіць (гл.), тут хутчэй за ўсё ў значэнні ’шкодзіць’, тады першаснае значэнне — ’той, які шкодзіць вушам (сваім крыкам і да т. п.)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)