шко́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

Прыносіць шкоду¹ (у 1 знач.).

Алкаголь шкодзіць здароўю.

Не шкодзіць або не шкодзіла б каму з інф. — неабходна, нядрэнна б зрабіць што-н.

Не шкодзіла б нам з’ездзіць на мора.

|| зак. нашко́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шко́дзіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шко́джу шко́дзім
2-я ас. шко́дзіш шко́дзіце
3-я ас. шко́дзіць шко́дзяць
Прошлы час
м. шко́дзіў шко́дзілі
ж. шко́дзіла
н. шко́дзіла
Загадны лад
2-я ас. шко́дзь шко́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шко́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шко́дзіць несов. вреди́ть;

во́раг стара́ецца ш. нам — враг стара́ется вреди́ть нам;

курэ́нне ш. здаро́ўю — куре́ние вреди́т здоро́вью;

не ш. — а) не меша́ет, не вре́дно; б) подело́м, по заслу́гам, так и сле́дует;

хто по́зна хо́дзіць, той сам сабе́ ш.посл. по́зднему го́стю — ко́сти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шко́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

Прыносіць шкоду ​1 (у 1 знач.), наносіць урон, страту. [Слаўка:] — Мы павінны прыстасавацца да новых умоў і як мага больш шкодзіць ворагу. Новікаў. Але на практыцы выходзіць, Што і цялятам часта шкодзіць Залішне многа малака. Крапіва. // Перашкаджаць, замінаць. Хацеў садоўнік што-небудзь зманіць, які-небудзь незвычайны камплімент чалавеку сказаць, — не выйшла. Слоў не знайшлося, і шкодзіла пачуццё няёмкасці, якога ён даўно не адчуваў. Лось.

•••

Не шкодзіць (не шкодзіла б) каму з інф. — патрэбна, неабходна; нядрэнна б зрабіць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шко́дзіць schden vi, schädigen vt, Schden brngen* [zfügen, ntun*]; benchteiligen vt (рабіць каму-н. шкоду);

шко́дзіць каму-н. j-m das Wsser bgraben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нашко́дзіць гл. шкодзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спадцішка́, прысл. (разм.).

Скрытна, непрыкметна.

Шкодзіць с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вреди́тельствовать несов. шко́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вреди́ть несов. шко́дзіць;

плоха́я пи́ща вреди́т дрэ́нная е́жа шко́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шко́дить несов., прост. шко́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)