графі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шкляная пасудзіна з вузкім доўгім горлам для вады, сокаў і пад.

|| памянш. графі́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. графі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

графі́н, ‑а, м.

Шкляная пасудзіна з вузкім доўгім горлам для вады або віна.

[Ад іт. caraffina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́мпула, -ы, мн. -ы, а́мпул, ж.

Герметычна запаяная шкляная пасудзіна невялікіх памераў для захавання чаго-н. (часцей дозы лякарстваў у стэрыльным выглядзе).

Лякарства ў ампулах.

|| прым. а́мпульны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́лба, ‑ы, м.

Шарападобная або канічная шкляная пасудзіна з доўгім горлам для хімічных работ.

[Ням. Kolbe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклама́са, ‑ы, ж.

Спец. Аднародная вадкая маса, якую атрымліваюць плаўленнем кварцавага пяску; шкляная маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піпе́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Шкляная трубачка з гумавым каўпачком, пры дапамозе якой набіраюць вадкасць і выпускаюць па каплях.

П. для закапвання вачэй.

|| прым. піпе́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́лба, -ы, мн. -ы, колб і -аў, ж.

Лабараторная шкляная пасудзіна з доўгім горлам для хімічных работ.

|| памянш. ко́лбачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ко́лбавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пля́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

Шкляная пасудзіна для захоўвання вадкасці, бутэлька.

П. малака.

|| памянш. пля́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. пля́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бето́нна-шкляны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бето́нна-шкляны́ бето́нна-шкляна́я бето́нна-шкляно́е бето́нна-шкляны́я
Р. бето́нна-шкляно́га бето́нна-шкляно́й
бето́нна-шкляно́е
бето́нна-шкляно́га бето́нна-шкляны́х
Д. бето́нна-шкляно́му бето́нна-шкляно́й бето́нна-шкляно́му бето́нна-шкляны́м
В. бето́нна-шкляны́ (неадуш.)
бето́нна-шкляно́га (адуш.)
бето́нна-шкляну́ю бето́нна-шкляно́е бето́нна-шкляны́я (неадуш.)
бето́нна-шкляны́х (адуш.)
Т. бето́нна-шкляны́м бето́нна-шкляно́й
бето́нна-шкляно́ю
бето́нна-шкляны́м бето́нна-шкляны́мі
М. бето́нна-шкляны́м бето́нна-шкляно́й бето́нна-шкляны́м бето́нна-шкляны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мензу́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Шкляная пасудзіна з дзяленнямі для дакладнага адмервання вадкасці.

[Ад лац. mensura — мерка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)