ко́лба, -ы, мн. -ы, колб і -аў, ж.

Лабараторная шкляная пасудзіна з доўгім горлам для хімічных работ.

|| памянш. ко́лбачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ко́лбавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)